Die blinde sien
Hy sien die starre oë dof,
Met deernis spu Hy in die stof
En meng 'n salf van modderslyk
Om aan onsienend oog te stryk.
En aan die blinde man gelas
In bad van Siloam te was.
Die bad was seker nie te ver,
Want bedelaar die haas hom her
Hy struikel aan met haastig tree
Om aan profeet gehoor te gee.
Die skille van sy oë was
Die rede waarom hy nou ras.
Die was, was nie primêr beleid
Maar sy geloofsgehoorsaamheid.
Want dit was op die Sabbatdag
Wanneer geen mens geen werk vermag.
Maar hy’t gewas en kon toe sien
En keer terug om God te dien.
En op die skedelberg omhoog,
Drup Godlik bloed in stof en droog
In gees aan siele oog gewend.
Gewas in Heilig Sakrament,
Volmaking van Gods’s heilsverbond –
Die offer aan die kruis verwond.
Geskryf deur Joffie Janse van Rensburg op 25 Augustus 1984